„Większością ludzkich decyzji nie rządzi racjonalność, moralność i wspólny interes, ale nieświadome impulsy emocjonalne dążące do krótkoterminowego interesu własnego” – twierdzi międzynarodowy ekspert ds. tortur prof. NILS MELZER

W Nowym Jorku odbyła się 75. sesja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Wyjątkowa debata w dobie pandemii która miała miejsce 15 października 2020 r. przyciągnęła uwagę wielu środowisk angażujących się w problematykę ochronę ludzi przez zjawiskiem tzw. cybertortur. Specjalny sprawozdawca Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. tortur prof. Nils Melzer zaapelował do wszystkich państw członkowskich organizacji o podjęcie właściwych kroków w celu przezwyciężenia tego, co według niego jest utrwaloną ludzką skłonnością do samozadowolenia z tortur i innych form wykorzystywania. Ekspert ONZ potwierdził zaistniałą patologię, w której wymiar sprawiedliwości danego państwa przyjmuje zapewnienia władz, iż tortury w danym kraju nie istnieją, mimo wielu wyraźnych dowodów że mają one miejsce. Wspomniał też o neurobiologii i aspektach socjalnych (czyli m.in. torturach elektronicznych (cybertorturach) jak i szeroko pojętemu złemu traktowaniu (np. stalkingowi).„O ile w końcu nie zaczniemy tworzyć systemów zarządzania, które skutecznie złagodzą naszą wrodzoną skłonność do samooszukiwania się i zaprzeczania, nie ma realistycznej perspektywy, że obietnice zawarte w Karcie, Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Celach Zrównoważonego Rozwoju mogą kiedykolwiek zostać spełnione.” – twierdzi ekspert oczekując od krajów członkowskich prawidłowego podejścia w zakresie ochrony praw człowieka.

Stowarzyszenie STOPZET w kilku pismach wysłanych w 2020 r. powiadomiło prof. N. Melzera o swoich celach statutowych, prowadzonych działaniach i fakcie realizowanych już od wielu lat tortur elektronicznych na obywatelach Polski, w których podejrzewamy systemowe zaangażowane państwa w ten haniebny proceder stosowany wobec nieświadomych cywilów w użyciem nowoczesnych, nieznanych dotychczas przeciętnemu człowiekowi technologii. W naszej ocenie ma to związek z zainteresowaniem ludzkim mózgiem i sposobem ingerencji technologicznej w układ nerwowy a także jego celowym manipulowaniem.

Taka ocena jest potwierdzona zastraszająco szybkim rozwojem technologicznym takich firm jak Space X, Tesla, Neuralink, Micosoft oraz platform cyfrowych jak Twitter czy Facebook, gdzie wszystkie pracują nad rozwojem AI (Sztucznej Inteligencji ), której celem będzie inżynieria społeczna, kontrola społeczna i w konsekwencji biocyfrowe programowanie społeczne.

Na uwagę zasługuje również spostrzeżenie sekretarza generalnego ONZ Antonio Guterresa. W jego ocenie sytuacja pandemiczna stwarza możliwości wykorzystania słabego nadzoru i braku przejrzystości. Umożliwia to odciąganie funduszy od ludzi będących w największej potrzebie – podkreślił Guterres. Korupcja w czasie pandemii jest zbrodnią i zdradą zaufania publicznego. Zwrócił się do liderów społeczności międzynarodowej o zwalczanie tego zjawiska, uderzającego, jak mówił, zwłaszcza w najbardziej potrzebujących.

Link do filmu z wystąpienia prof. Nilsa Melzera:

Informacja z wystąpienia N. Melzera w debacie:

„Siedemdziesiąt pięć lat po zakończeniu drugiej wojny światowej społeczność międzynarodowa nadal nie jest nawet bliska wykorzenienia tortur. Wręcz przeciwnie, chociaż zakaz tortur jest powszechnie uznawany, narasta samozadowolenie z powodu takich nadużyć, w tym w demokracjach tradycyjnie postrzegających siebie jako obrońców praw człowieka.

Na podstawie dobrze udokumentowanych badań naukowych doszedłem do wniosku, że głównym powodem, dla którego państwa nie zapobiegają torturom i złemu traktowaniu, nie jest ani złośliwy zamiar, ani brak wiedzy specjalistycznej lub zasobów, ale można go znaleźć w czynnikach neurobiologicznych i psychospołecznych, które na przestrzeni dziejów ukształtowały proces podejmowania decyzji przez ludzi”.

„W rzeczywistości większością ludzkich decyzji nie rządzi racjonalność, moralność i wspólny interes, ale nieświadome impulsy emocjonalne dążące do krótkoterminowego interesu własnego” – powiedział. „Dotyczy to nie tylko prywatnych obywateli, ale także przywódców politycznych, urzędników, sędziów i dziennikarzy”.

„W konfrontacji z niepożądanymi informacjami wszyscy ludzie w naturalny sposób mają tendencję do ochrony własnej osoby poprzez zaprzeczanie rzeczywistości i oszukiwanie samego siebie. To nie jest wyjątek, ale obiektywny fakt naukowy. W związku z tym nie można go zmienić, ale należy go w pełni zrozumieć i odpowiednio nim zarządzać, aby zapobiec powszechnej korupcji, zniszczeniu i okrucieństwu, które obecnie ogarnia świat.

Zgromadzenie Ogólne w rezolucji słusznie uznało każdy akt tortur lub złego traktowania za naruszenie godności ludzkiej. O ile w końcu nie zaczniemy tworzyć systemów zarządzania, które skutecznie złagodzą naszą wrodzoną skłonność do samooszukiwania się i zaprzeczania, nie ma realistycznej perspektywy, że obietnice zawarte w Karcie, Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Celach Zrównoważonego Rozwoju mogą kiedykolwiek zostać spełnione. Przede wszystkim wymaga to absolutnej przejrzystości i odpowiedzialności władzy publicznej” – dodał.

„Tajemnica i bezkarność zawsze prowadzą do upadku w kierunku całkowitej samowoli i nadużyć” – powiedział Melzer. „Urzędnicy rządowi muszą służyć całej ludności, a nie tylko własnym interesom i niewielkim wpływowym mniejszościom. Dlatego istotne jest, aby interesy prywatne i publiczne były systematycznie rozdzielane, w tym poprzez zakaz lub ograniczenie prywatnego finansowania kampanii, lobbingu parlamentarnego i prywatyzacji na dużą skalę podstawowych funkcji publicznych”.

Melzer stanowczo zalecił państwom pilną ocenę ich własnych systemów zarządzania w celu zidentyfikowania i zneutralizowania potencjalnych zagrożeń wynikających z tajemnicy, bezkarności i niekontrolowanej władzy oraz apeluję o ich współpracę z międzynarodowymi mechanizmami ochrony prawa człowieka, dotyczącymi także zakazu tortur i złego traktowania.

Prof. N. Melzer, specjalny sprawozdawca ds. tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania, uczestniczy w tak zwanych Procedurach Specjalnych Rady Praw Człowieka. Procedury specjalne skupiają grupę niezależnych ekspertów w systemie ochrony praw człowieka ONZ, to również ogólna nazwa niezależnych mechanizmów ochronnych w ww. temacie. Rada monitoruje sytuację w konkretnych krajach i odnosi się do zagadnień tematycznych we wszystkich częściach świata. Eksperci ci działają na zasadzie dobrowolności; nie są pracownikami ONZ i nie otrzymują wynagrodzenia za swoją pracę. Są niezależni od jakiegokolwiek rządu lub organizacji i działają we własnym imieniu.